Način izrade mape uma

Da bismo postigli kvalitet i funkcionalnost u pogledu efikasnosti učenja prilikom izrade mapa uma moramo poštovati zakone mapiranja uma. Zakoni se inače dele na zakone tehnike i zakone planiranja:

- Tehnike

1.     Koristite isticanje

2.     Koristite asociranje

3.     Budite jasni

4.     Razvijte lični stil

- Plan

1.     Koristite hijerarhiju

2.     Koristite numerički poredak

- Preporuke

1.     Razbijte mentalne blokade

2.     Popravite

3.     Pripremite

Mape uma se izarđuju na pairu formata A4 koji se postavi položeno. U centru se nacrta centralni lik koji predstavlja pojam kojim se bavimo, a po pravilu treba da bude nacrtan u tri dimenzije, sa najmanje tri boje, a tekst uz njega napisan štampanim slovima. Grane koje su bliže centralnom pojmu i koje izlaze iz centra treba da su deblje i blago talasaste.

Linije treba da sadrže ključne reči ili pojmove direktne povezanosti. Dužina linije je srazmerna dužini reči. Debljinu linija smanjivati udaljavanjem od centra. Numerisati grane brojevima radi lakše organizacije i pamćenja. Koristiti maštu u izradi(boje, crteže, tekst).

    Faze u izradi mape uma u nastavnom procesu

Mape uma se mogu koristiti kao vrlo efikasna  „alatka”  koja nam pomaže da svoje sposobnosti u procesu učenja iskoristimo do maksimuma. Stvaranjem i korišćenjem mapa uma dolazi do razvoja naših potencijala, kroz efikasno pamćenje, razvoj kreativnog razmišljanja, efikasno shvatanje veza između pojmova i pojava, bolju koncentraciju, bolje organizovanje misli i ideja.

Orjentacione faze prema kojima se najčešće odvija proces izrade mapa uma u nastavnom procesu su sledeće:

1.     Objašnjenje tehnike mapiranja učenicima

2.     Izbor centralnog pojma koji zapisujemo i predstavljamo slikom

3.     Izbor ključnih pojmova(pojmova drugog reda) koji su direktno povazani sa centralnim pojmom(do ključnih reči možemo doći „burom mozga”)

4.     Izrada kostura mape i upisivanje ključnih reči(pojmova) na granama

5.     Izbor pojmova trećeg nivoa koji su direktno povezani sa nekom od ključnih reči, a indirektno sa centralnim pojmom(Ovaj deo izrade mape uma može se organizovati na zanimljiv način tako što učenike možemo podeliti u grupe, a svaka od grupa, primenom tehnike asocijacija, imala bi zadatak da iz pojma koji dobiju izdvoje pojmove drugog i trećeg nivoa).

6.     Upisivanje detalja na bočnim granama, dodavanje slika, simbola.

7.     Organizacija pojmova(bojenje delova mape, povezivanje grana strelicama)

8.     Rad na poboljšanju mape(kritička analiza i dorađivanje).

Prema broju učesnika u izradi, mape uma mogu biti individualne i timske, a prema vremenu izrade prethodne(kao priprema za obradu, sistematizaciju i rješavanje nekog problemaskice časa); tekuće( nastaju tokom časa, plan table…) i naknadne, nastale poslije obrade, neka vrsta „domaće zadaće”.